English    Türkçe    فارسی   

4
1-10

  • ای ضیاء الحق حسام الدین توی ** که گذشت از مه به نورت مثنوی
  • O Ziyá’u ’l-Haqq (Radiance of God), Husámu’ddín, thou art he through whose light the Mathnawí hath surpassed the moon (in splendour).

  • همت عالی تو ای مرتجا ** می‌کشد این را خدا داند کجا
  • O thou in whom hopes are placed, thy lofty aspiration is drawing this (poem) God knows whither.

  • گردن این مثنوی را بسته‌ای ** می‌کشی آن سوی که دانسته‌ای
  • Thou hast bound the neck of this Mathnawí: thou art drawing it in the direction known to thee.

  • مثنوی پویان کشنده ناپدید ** ناپدید از جاهلی کش نیست دید
  • The Mathnawí is running on, the drawer is unseen—unseen by the ignorant one who hath no insight.

  • مثنوی را چون تو مبدا بوده‌ای ** گر فزون گردد توش افزوده‌ای 5
  • Inasmuch as thou hast been the origin of the Mathnawí, if it become increased (in size), (’tis) thou (who) hast caused it to increase.

  • چون چنین خواهی خدا خواهد چنین ** می‌دهد حق آرزوی متقین
  • Since thou wishest it so, God wishes it so: God grants the desire of the devout.

  • کان لله بوده‌ای در ما مضی ** تا که کان الله پیش آمد جزا
  • In the past thou hast been (as) “he belongs to God,” so that (now) “God belongs (to him)” hath come in recompense.

  • مثنوی از تو هزاران شکر داشت ** در دعا و شکر کفها بر فراشت
  • On thy account the Mathnawí had thousands of thanksgivings (to render): it lifted up its hands in prayer and thanksgiving.

  • در لب و کفش خدا شکر تو دید ** فضل کرد و لطف فرمود و مزید
  • God saw thanksgiving to thee on its lips and in its hands: (therefore) He showed grace and bestowed favour and increase;

  • زانک شاکر را زیادت وعده است ** آنچنانک قرب مزد سجده است 10
  • For to him that gives thanks increase is promised, just as nighness (unto God) is the reward for prostration (in the ritual prayer).