English    Türkçe    فارسی   

4
1251-1260

  • شاه عادل چون قرین او شود ** نام آن نور علی نور این بود
  • When the just king is associated with him, his (the king's) name is light upon light.
  • چون سلیمان شاه و چون آصف وزیر ** نور بر نورست و عنبر بر عبیر
  • A king like Solomon and a vizier like Ásaf are light upon light and ambergris upon ‘abír.
  • شاه فرعون و چو هامانش وزیر ** هر دو را نبود ز بدبختی گزیر
  • (When) the king (is like) Pharaoh and his vizier like Hámán, ill-fortune is inevitable for both.
  • پس بود ظلمات بعضی فوق بعض ** نه خرد یار و نه دولت روز عرض
  • Then it is (a case of) darkness, one part over another: neither intellect nor fortune shall be their friend on the Day of Judgement.
  • من ندیدم جز شقاوت در لام ** گر تو دیدستی رسان از من سلام 1255
  • I have not seen aught but misery in the vile: if thou hast seen (aught else), convey (to them) the salaam (of felicitation) from me.
  • هم‌چو جان باشد شه و صاحب چو عقل ** عقل فاسد روح را آرد بنقل
  • The king is as the spirit, and the vizier as the intellect: the corrupt intellect brings the spirit into movement (towards corruption).
  • آن فرشته‌ی عقل چون هاروت شد ** سحرآموز دو صد طاغوت شد
  • When the angelical intellect became a Hárút, it became the teacher in magic to two hundred devils.
  • عقل جزوی را وزیر خود مگیر ** عقل کل را ساز ای سلطان وزیر
  • Do not take the particular (individual) intellect as thy vizier: make the Universal Intellect thy vizier, O king.
  • مر هوا را تو وزیر خود مساز ** که برآید جان پاکت از نماز
  • Do not make sensuality thy vizier, else thy pure spirit will cease from prayer,
  • کین هوا پر حرص و حالی‌بین بود ** عقل را اندیشه یوم دین بود 1260
  • For this sensuality is full of greed and sees (only) the immediate present, (whereas) the Intellect takes thought for the Day of Judgement.