دفن کردش پس بپوشیدش به خاک ** زاغ از الهام حق بد علم‌ناک

گفت قابیل آه شه بر عقل من ** که بود زاغی ز من افزون به فن

عقل کل را گفت مازاغ البصر ** عقل جزوی می‌کند هر سو نظر

عقل مازاغ است نور خاصگان ** عقل زاغ استاد گور مردگان 1310

جان که او دنباله‌ی زاغان پرد ** زاغ او را سوی گورستان برد

هین مدو اندر پی نفس چو زاغ ** کو به گورستان برد نه سوی باغ

گر روی رو در پی عنقای دل ** سوی قاف و مسجد اقصای دل

نوگیاهی هر دم ز سودای تو ** می‌دمد در مسجد اقصای تو

تو سلیمان‌وار داد او بده ** پی بر از وی پای رد بر وی منه 1315

زانک حال این زمین با ثبات ** باز گوید با تو انواع نبات