هل سباحت را رها کن کبر و کین ** نیست جیحون نیست جو دریاست این

وانگهان دریای ژرف بی‌پناه ** در رباید هفت دریا را چو کاه 1405

عشق چون کشتی بود بهر خواص ** کم بود آفت بود اغلب خلاص

زیرکی بفروش و حیرانی بخر ** زیرکی ظنست و حیرانی نظر

عقل قربان کن به پیش مصطفی ** حسبی الله گو که الله‌ام کفی

هم‌چو کنعان سر ز کشتی وا مکش ** که غرورش داد نفس زیرکش

که برآیم بر سر کوه مشید ** منت نوحم چرا باید کشید 1410

چون رمى از منتش اى بىرشد ** كه خدا هم منت او مىكشد

چون رمی از منتش بر جان ما ** چونک شکر و منتش گوید خدا

تو چه دانی ای غراره‌ی پر حسد ** منت او را خدا هم می‌کشد