خیز در دم تو بصور سهمناک ** تا هزاران مرده بر روید ز خاک
Do thou arise and blow on the terrible trumpet, that thousands of the dead may spring up from the earth.
چون تو اسرافیل وقتی راستخیز ** رستخیزی ساز پیش از رستخیز
Since thou art the upright-rising Isráfíl (Seraphiel) of the time, make a resurrection ere the Resurrection.
هر که گوید کو قیامت ای صنم ** خویش بنما که قیامت نک منم1480
O beloved, if any one say, ‘Where is the Resurrection?’ show thyself, saying, ‘Behold, I am the Resurrection.
در نگر ای سایل محنتزده ** زین قیامت صد جهان افزون شده
Look, O questioner who art stricken with tribulation, (and see) that from this resurrection a hundred worlds have grown!’
ور نباشد اهل این ذکر و قنوت ** پس جواب الاحمق ای سلطان سکوت
And if he (the scoffer) be not fit for this praise (of Me) and humble supplication, then, O (spiritual) Sultan, the (proper) reply to a fool is silence.
ز آسمان حق سکوت آید جواب ** چون بود جانا دعا نامستجاب
From God's Heaven silence comes in reply when, O (dear) soul, the prayer is unanswered.”
ای دریغا وقت خرمنگاه شد ** لیک روز از بخت ما بیگاه شد
Oh, alas, ’tis harvest-time, but by our (ill) fortune the day has become late.
وقت تنگست و فراخی این کلام ** تنگ میآید برو عمر دوام1485
Time is pressing, and the amplitude of this (subject of) discussion (is such that) a perpetual life will be (too) restricted for it.
نیزهبازی اندرین کوههای تنگ ** نیزهبازان را همی آرد به تنگ
To dart the lance in these narrow lanes brings to disgrace those who dart the lance.
وقت تنگ و خاطر و فهم عوام ** تنگتر صد ره ز وقت است ای غلام
The time is narrow (limited), and the mind and understanding of the vulgar is narrower a hundredfold than the time, O youth.