هم ز نبض و هم ز رنگ و هم ز دم ** بو برند از تو بهر گونه سقم

پس طبیبان الهی در جهان ** چون ندانند از تو بی‌گفت دهان

هم ز نبضت هم ز چشمت هم ز رنگ ** صد سقم بینند در تو بی‌درنگ

این طبیبان نوآموزند خود ** که بدین آیاتشان حاجت بود

کاملان از دور نامت بشنوند ** تا به قعر باد و بودت در دوند 1800

بلک پیش از زادن تو سالها ** دیده باشندت ترا با حالها

مژده دادن ابویزید از زادن ابوالحسن خرقانی قدس الله روحهما پیش از سالها و نشان صورت او سیرت او یک به یک و نوشتن تاریخ‌نویسان آن در جهت رصد

آن شنیدی داستان بایزید ** که ز حال بوالحسن پیشین چه دید

روزی آن سلطان تقوی می‌گذشت ** با مریدان جانب صحرا و دشت

بوی خوش آمد مر او را ناگهان ** در سواد ری ز سوی خارقان

هم بدانجا ناله‌ی مشتاق کرد ** بوی را از باد استنشاق کرد 1805