نبود آن دشنام او بی‌فایده ** نبود آن مهمانیش بی‌مایده

نبود آن دشنام او بی‌فایده ** نبود آن مهمانیش بی‌مایده 1950

احمق ار حلوا نهد اندر لبم ** من از آن حلوای او اندر تبم

این یقین دان گر لطیف و روشنی ** نیست بوسه‌ی کون خر را چاشنی

سبلتت گنده کند بی‌فایده ** جامه از دیگش سیه بی‌مایده

مایده عقلست نی نان و شوی ** نور عقلست ای پسر جان را غذی

نیست غیر نور آدم را خورش ** از جز آن جان نیابد پرورش 1955

زین خورشها اندک اندک باز بر ** کین غذای خر بود نه آن حر

تا غذای اصل را قابل شوی ** لقمه‌های نور را آکل شوی

عکس آن نورست کین نان نان شدست ** فیض آن جانست کین جان جان شدست

چون خوری یکبار از ماکول نور ** خاک ریزی بر سر نان و تنور