سبلتت گنده کند بی‌فایده ** جامه از دیگش سیه بی‌مایده

مایده عقلست نی نان و شوی ** نور عقلست ای پسر جان را غذی

نیست غیر نور آدم را خورش ** از جز آن جان نیابد پرورش 1955

زین خورشها اندک اندک باز بر ** کین غذای خر بود نه آن حر

تا غذای اصل را قابل شوی ** لقمه‌های نور را آکل شوی

عکس آن نورست کین نان نان شدست ** فیض آن جانست کین جان جان شدست

چون خوری یکبار از ماکول نور ** خاک ریزی بر سر نان و تنور

عقل دو عقلست اول مکسبی ** که در آموزی چو در مکتب صبی 1960

از کتاب و اوستاد و فکر و ذکر ** از معانی وز علوم خوب و بکر

عقل تو افزون شود بر دیگران ** لیک تو باشی ز حفظ آن گران