تا ببینی خویش را ز آسیب من ** که نه‌ای اهل فراز و شیب من

تا ببینی خویش را ز آسیب من ** که نه‌ای اهل فراز و شیب من 2305

عقل را گر اره‌ای سازد دو نیم ** هم‌چو زر باشد در آتش او بسیم

وهم مر فرعون عالم‌سوز را ** عقل مر موسی به جان افروز را

رفت موسی بر طریق نیستی ** گفت فرعونش بگو تو کیستی

گفت من عقلم رسول ذوالجلال ** حجةالله‌ام امانم از ضلال

گفت نی خامش رها کن های هو ** نسبت و نام قدیمت را بگو 2310

گفت که نسبت مر از خاکدانش ** نام اصلم کمترین بندگانش

بنده‌زاده‌ی آن خداوند وحید ** زاده از پشت جواری و عبید

نسبت اصلم ز خاک و آب و گل ** آب و گل را داد یزدان جان و دل

مرجع این جسم خاکم هم به خاک ** مرجع تو هم به خاک ای سهمناک