گوش گوید من به صورت نگروم ** صورت ار بانگی زند من بشنوم
The ear will say, “I do not attend to the (visible) form: if the form utter a cry, I will hearken.
عالمم من لکی اندر فن خویش ** فن من جز حرف و صوتی نیست بیش2390
I am skilled, but (only) in my own art: my art is (the perception of) a (spoken) word or sound, no more.”
هین بیا بینی ببین این خوب را ** نیست در خور بینی این مطلوب را
(And if thou say), “Hey, nose, come and see this beauteous one,” the nose is not fit for this purpose.
گر بود مشک و گلابی بو برم ** فن من اینست و علم و مخبرم
“If there be any musk or rose-water, I will smell it: this is my art and science and knowledge.
کی ببینم من رخ آن سیم‌ساق ** هین مکن تکلیف ما لیس یطاق
How should I see the face of that silver-shanked one? Take heed, do not lay (on me) as a task that which cannot be done.”
باز حس کژ نبیند غیر کژ ** خواه کژ غژ پیش او یا راست غژ
Again, the crooked (perverted) sense hath naught but crooked (perverse) perception, (so) go crookedly into His presence or go straight, as thou wilt (it matters not).
چشم احول از یکی دیدن یقین ** دانک معزولست ای خواجه معین2395
Know for sure that the eye of him who sees double is remote from seeing the Unity, O Khwája who aidest (the true Religion).
تو که فرعونی همه مکری و زرق ** مر مرا از خود نمی‌دانی تو فرق
Thou who art a Pharaoh art wholly deceit and hypocrisy: (hence) thou knowest no difference between me and thyself.
منگر از خود در من ای کژباز تو ** تا یکی تو را نبینی تو دوتو
Do not regard (judge of) me from thyself, O false-playing man, that thou mayst not see the single as double.
بنگر اندر من ز من یک ساعتی ** تا ورای کون بینی ساحتی
Regard (judge of) me from me (with my eyes) for one moment, that thou mayst behold a spacious region beyond (phenomenal) existence,