از غذای مختلف یا از طعام ** طبع شوریده همی‌بیند منام

زانک دید او که نصیحت‌جو نه‌ای ** تند و خون‌خواری و مسکین‌خو نه‌ای

پادشاهان خون کنند از مصلحت ** لیک رحمتشان فزونست از عنت 2435

شاه را باید که باشد خوی رب ** رحمت او سبق دارد بر غضب

نه غضب غالب بود مانند دیو ** بی‌ضرورت خون کند از بهر ریو

نه حلیمی مخنث‌وار نیز ** که شود زن روسپی زان و کنیز

دیوخانه کرده بودی سینه را ** قبله‌ای سازیده بودی کینه را

شاخ تیزت بس جگرها را که خست ** نک عصاام شاخ شوخت را شکست 2440

حمله بردن این جهانیان بر آن جهانیان و تاختن بردن تا سینور ذر و نسل کی سر حد غیب است و غفلت ایشان از کمین کی چون غازی به غزا نرود کافر تاختن آورد

حمله بردند اسپه جسمانیان ** جانب قلعه و دز روحانیان

تا فرو گیرند بر دربند غیب ** تا کسی ناید از آن سو پاک‌جیب