صد ازینها گر بگویم تو کری ** بشنوی و ناشنوده آوری

Though I tell (thee) a hundred of these (proofs), thou art deaf: thou hearest and pretendest not to have heard.

توبه کردم از سخن که انگیختم ** بی‌سخن من دارویت آمیختم 2455

I repent of the words which I raised up: (now), without words, I have mixed for thee a medicine

که نهم بر ریش خامت تا پزد ** یا بسوزد ریش و ریشه‌ت تا ابد

Which I will place upon thy raw sore, that it may be assuaged, or that thy sore and thy beard may be burnt (destroyed entirely) unto everlasting,

تا بدانی که خبیرست ای عدو ** می‌دهد هر چیز را درخورد او

To the end that thou mayst know that He is omniscient, O enemy: He gives to everything that which befits it.

کی کژی کردی و کی کردی تو شر ** که ندیدی لایقش در پی اثر

When hast thou done wrong and when hast thou wrought evil but thou hast seen (suffered) the effect befitting it?

کی فرستادی دمی بر آسمان ** نیکیی کز پی نیامد مثل آن

When hast thou once sent a good deed to Heaven but the like thereof has followed after?

گر مراقب باشی و بیدار تو ** بینی هر دم پاسخ کردار تو 2460

If thou wilt be observant and vigilant, thou wilt see at every moment the response to thy action.

چون مراقب باشی و گیری رسن ** حاجتت ناید قیامت آمدن

When thou art observant and dost grasp the cord (of apprehension), thou needest not the coming of the Resurrection (to reveal the ultimate effects).

آنک رمزی را بداند او صحیح ** حاجتش ناید که گویندش صریح

He that truly knows (the meaning of) an indication does not need to have it plainly declared to him.

این بلا از کودنی آید ترا ** که نکردی فهم نکته و رمزها

This tribulation befalls thee from (thy) stupidity in not understanding the subtle hints and indications.