گه ندات آمد ازین چرخ نقی ** که شقیی و شقیی و شقی

Now from this pure heaven came to thee a voice crying, ‘Thou art damned, thou art damned, damned’;

گه ندات آمد صریحا از جبال ** که برو هستی ز اصحاب الشمال

Now from the mountains came to thee a voice, (saying) plainly, ‘Begone! Thou art one of the people of the left hand’;

گه ندا می‌آمدت از هر جماد ** تا ابد فرعون در دوزخ فتاد

Now from every inanimate thing was coming to thee a voice (which cried), ‘Pharaoh is fallen into Hell for evermore’;

زین بترها که نمی‌گویم ز شرم ** تا نگردد طبع معکوس تو گرم

(And thou sawest) worse things than these, which from shame I will not tell, lest thy perverted nature become hot (with anger).

اندکی گفتم به تو ای ناپذیر ** ز اندکی دانی که هستم من خبیر 2500

I have told thee a little, O thou who wilt not accept (my warning): from a little thou mayst know that I am acquainted (with the whole).

خویشتن را کور می‌کردی و مات ** تا نیندیشی ز خواب و واقعات

Thou wert making thyself blind and dead, that thou might’st not bethink thee of the dreams and visions.

چند بگریزی نک آمد پیش تو ** کوری ادراک مکراندیش تو

How long wilt thou flee? Lo, it is come to thee in despite of thy guile-meditating perception.

بیان آنک در توبه بازست

Explaining that the door of repentance is open.

هین مکن زین پس فراگیر احتراز ** که ز بخشایش در توبه‌ست باز

Hark, do not act (so) henceforth, (but) take precaution, for through (God's) bounty the door of repentance is open.

توبه را از جانب مغرب دری ** باز باشد تا قیامت بر وری

From the quarter of the West a door of repentance is open to mankind till the Resurrection.

تا ز مغرب بر زند سر آفتاب ** باز باشد آن در از وی رو متاب 2505

Till the sun lifts up its head (rises) from the West, that door is open: do not avert thy face from it.