یا بود کز لطف آن جوهای آب ** تازگی یابد تن شوره‌ی خراب2520
Or perchance, by the favour of those rivers of water, my barren devastated body may gain refreshment—
شوره‌ام را سبزه‌ای پیدا شود ** خارزارم جنت ماوی شود
Some verdure may appear on my barren soil, my thorn-brake may become the Garden of (everlasting) abode;
بوک از عکس بهشت و چار جو ** جان شود از یاری حق یارجو
Perchance, by the reflexion of Paradise and the four rivers, my spirit, through God's befriending (it), may become a seeker of the Friend,
آنچنان که از عکس دوزخ گشته‌ام ** آتش و در قهر حق آغشته‌ام
In the same fashion as from the reflexion of Hell I have become fire and am steeped in the wrath of God.
گه ز عکس مار دوزخ هم‌چو مار ** گشته‌ام بر اهل جنت زهربار
At one moment, from the reflexion of the snake of Hell I have become (engaged in) dropping poison, like a snake, on those who shall dwell in Paradise;
گه ز عکس جوشش آب حمیم ** آب ظلمم کرده خلقان را رمیم2525
At another time, from the reflexion of the boiling of the hot water (of Hell), the water of my oppression has made the people (like) rotten bones.
من ز عکس زمهریرم زمهریر ** یا ز عکس آن سعیرم چون سعیر
From the reflexion of the zamharír (intense cold of Hell) I am (as) the zamharír; or from the reflexion of the sa‘ír (flames of Hell) I am as the sa‘ír.