هر کرا مردم سجودی می‌کنند ** زهر اندر جان او می‌آکنند

چونک بر گردد ازو آن ساجدش ** داند او کان زهر بود و موبدش 2745

ای خنک آن را که ذلت نفسه ** وای آنک از سرکشی شد چون که او

این تکبر زهر قاتل دان که هست ** از می پر زهر شد آن گیج مست

چون می پر زهر نوشد مدبری ** از طرب یکدم بجنباند سری

بعد یک‌دم زهر بر جانش فتد ** زهر در جانش کند داد و ستد

گر نذاری زهری‌اش را اعتقاد ** کو چه زهر آمد نگر در قوم عاد 2750

چونک شاهی دست یابد بر شهی ** بکشدش یا باز دارد در چهی

ور بیابد خسته‌ی افتاده را ** مرهمش سازد شه و بدهد عطا

گر نه زهرست آن تکبر پس چرا ** کشت شه را بی‌گناه و بی‌خطا