آن خداوندی که دادندت عوام ** باز بستانند از تو هم‌چو وام

ده خداوندی عاریت به حق ** تا خداوندیت بخشد متفق

منازعت امیران عرب با مصطفی علیه‌السلام کی ملک را مقاسمت کن با ما تا نزاعی نباشد و جواب فرمودن مصطفی علیه‌السلام کی من مامورم درین امارت و بحث ایشان از طرفین

آن امیران عرب گرد آمدند ** نزد پیغامبر منازع می‌شدند

که تو میری هر یک از ما هم امیر ** بخش کن این ملک و بخش خود بگیر 2780

هر یکی در بخش خود انصاف‌جو ** تو ز بخش ما دو دست خود بشو

گفت میری مر مرا حق داده است ** سروری و امر مطلق داده است

کین قران احمدست و دور او ** هین بگیرید امر او را اتقوا

قوم گفتندش که ما هم زان قضا ** حاکمیم و داد امیریمان خدا

گفت لیکن مر مرا حق ملک داد ** مر شما را عاریه از بهر زاد 2785

میری من تا قیامت باقیست ** میری عاریتی خواهد شکست