نیکبختی را چو حق رنجی دهد ** رخت را نزدیکتر وا می‌نهد

بددلان از بیم جان در کارزار ** کرده اسباب هزیمت اختیار

پردلان در جنگ هم از بیم جان ** حمله کرده سوی صف دشمنان

رستمان را ترس و غم وا پیش برد ** هم ز ترس آن بددل اندر خویش مرد

چون محک آمد بلا و بیم جان ** زان پدید آید شجاع از هر جبان 2920

وحی کردن حق به موسی علیه‌السلام کی ای موسی من کی خالقم تعالی ترا دوست می‌دارم

گفت موسی را به وحی دل خدا ** کای گزیده دوست می‌دارم ترا

گفت چه خصلت بود ای ذوالکرم ** موجب آن تا من آن افزون کنم

گفت چون طفلی به پیش والده ** وقت قهرش دست هم در وی زده

خود نداند که جز او دیار هست ** هم ازو مخمور هم از اوست مست

مادرش گر سیلیی بر وی زند ** هم به مادر آید و بر وی تند 2925