English    Türkçe    فارسی   

4
326-335

  • بر سر خاکستر انده نشست ** از بهانه شاخ تا شاخی نجست
  • He seated himself on the ashes of contrition: he did not jump from one branch of idle pleading to another
  • ربنا انا ظلمنا گفت و بس ** چونک جانداران بدید از پیش و پس
  • He said only, ‘O Lord, verily we have done wrong,’ when he saw the (angelic) life-guards in front and behind.
  • دید جانداران پنهان هم‌چو جان ** دورباش هر یکی تا آسمان
  • He saw the life-guards who are invisible, as the spirit is—each one’s mace (reaching) to the sky—-
  • که هلا پیش سلیمان مور باش ** تا بنشکافد ترا این دورباش
  • Saying, ‘Hola! be (as) the ant before Solomon, lest this mace cleave thee asunder.
  • جز مقام راستی یک دم مه‌ایست ** هیچ لالا مرد را چون چشم نیست 330
  • Do not for one moment stand (anywhere) but in the place of truth: a man hath no guardian like the (seeing) eye.
  • کور اگر از پند پالوده شود ** هر دمی او باز آلوده شود
  • (Even) if the blind man be purified by admonition, he continually becomes polluted again.
  • آدما تو نیستی کور از نظر ** لیک اذا جاء القضا عمی البصر
  • O Adam, thou art not blind of vision, but when the Divine destiny comes, the sight becomes blind.’”
  • عمرها باید به نادر گاه‌گاه ** تا که بینا از قضا افتد به چاه
  • Lifetimes are needed—(so) rarely and occasionally (does it happen)—for the seeing man to fall by destiny into the pit.
  • کور را خود این قضا همراه اوست ** که مرورا اوفتادن طبع و خوست
  • As regards the blind man, this destiny in sooth is his companion on the way; for ‘tis his nature and disposition to fall.
  • در حدث افتد نداند بوی چیست ** از منست این بوی یا ز آلودگیست 335
  • He falls into the filth and does not know what the smell is; (he asks himself), “Is this smell from me or from (my) being polluted?”