کی گذارد موعظه بر مهر حق ** کی بگرداند حدث حکم سبق
How should admonition pass through God's seal? How should the new (admonition) avert the (eternal) pre-ordainment?
لیک میگویم حدیث خوشپیی ** بر امید آنک تو کنعان نهای
But I am telling the news of good fortune in the hope that thou art not (like) Canaan.
آخر این اقرار خواهی کرد هین ** هم ز اول روز آخر را ببین
Thou wilt make this confession at last. Hark, from the first day do thou behold the last!
میتوانی دید آخر را مکن ** چشم آخربینت را کور کهن3370
Thou canst see the end: do not make blind and old thine eye that sees the end.
هر که آخربین بود مسعودوار ** نبودش هر دم ز ره رفتن عثار
Whosoever is blessedly a seer of the end will never stumble in wayfaring.
گر نخواهی هر دمی این خفتخیز ** کن ز خاک پایی مردی چشم تیز
Unless thou desire this incessant lying down and rising up (this stumbling on the way), sharpen thine eye with the dust on the foot of a holy man.
کحل دیده ساز خاک پاش را ** تا بیندازی سر اوباش را
Make the dust of his foot collyrium for thine eye, that thou mayst strike off the head of the blackguards;
که ازین شاگردی و زین افتقار ** سوزنی باشی شوی تو ذوالفقار
For through this pupilage and this poverty (of spirit), (though) thou be (as) a needle, thou wilt become (a trenchant sword like) Dhu ’l-faqár.
سرمه کن تو خاک هر بگزیده را ** هم بسوزد هم بسازد دیده را3375
Use the dust of every elect one as collyrium: it will both burn the eye and do it good.
چشم اشتر زان بود بس نوربار ** کو خورد از بهر نور چشم خار
The eye of the camel is very luminous because he (the camel) eats thorns for the sake of (increasing) the light of his eye.
قصهی شکایت استر با شتر کی من بسیار در رو میافتم در راه رفتن تو کم در روی میآیی این چراست و جواب گفتن شتر او را
Story of the mule's complaining to the camel (and saying), "I often fall on my face when going along, while you seldom do so: why is this?" and the camel's answer to him.