می‌توانی دید آخر را مکن ** چشم آخربینت را کور کهن

می‌توانی دید آخر را مکن ** چشم آخربینت را کور کهن 3370

Thou canst see the end: do not make blind and old thine eye that sees the end.

هر که آخربین بود مسعودوار ** نبودش هر دم ز ره رفتن عثار

Whosoever is blessedly a seer of the end will never stumble in wayfaring.

گر نخواهی هر دمی این خفت‌خیز ** کن ز خاک پایی مردی چشم تیز

Unless thou desire this incessant lying down and rising up (this stumbling on the way), sharpen thine eye with the dust on the foot of a holy man.

کحل دیده ساز خاک پاش را ** تا بیندازی سر اوباش را

Make the dust of his foot collyrium for thine eye, that thou mayst strike off the head of the blackguards;

که ازین شاگردی و زین افتقار ** سوزنی باشی شوی تو ذوالفقار

For through this pupilage and this poverty (of spirit), (though) thou be (as) a needle, thou wilt become (a trenchant sword like) Dhu ’l-faqár.

سرمه کن تو خاک هر بگزیده را ** هم بسوزد هم بسازد دیده را 3375

Use the dust of every elect one as collyrium: it will both burn the eye and do it good.

چشم اشتر زان بود بس نوربار ** کو خورد از بهر نور چشم خار

The eye of the camel is very luminous because he (the camel) eats thorns for the sake of (increasing) the light of his eye.

قصه‌ی شکایت استر با شتر کی من بسیار در رو می‌افتم در راه رفتن تو کم در روی می‌آیی این چراست و جواب گفتن شتر او را

Story of the mule's complaining to the camel (and saying), "I often fall on my face when going along, while you seldom do so: why is this?" and the camel's answer to him.

اشتری را دید روزی استری ** چونک با او جمع شد در آخری

One day a mule saw a camel, since he had been put into a stable with him.

گفت من بسیار می‌افتم برو ** در گریوه و راه و در بازار و کو

He (the mule) said, “I often fall on my face in hill and road and in market and street.

خاصه از بالای که تا زیر کوه ** در سر آیم هر زمانی از شکوه

Particularly (in descending) from the top of the mountain to the bottom I come down on my head every moment from terror.