تو چه داری که چنین بی‌آفتی ** بی‌عثاری و کم اندر رو فتی

تو چه داری که چنین بی‌آفتی ** بی‌عثاری و کم اندر رو فتی 3390

گفت گر چه هر سعادت از خداست ** در میان ما و تو بس فرقهاست

سر بلندم من دو چشم من بلند ** بینش عالی امانست از گزند

از سر که من ببینم پای کوه ** هر گو و هموار را من توه توه

هم‌چنانک دید آن صدر اجل ** پیش کار خویش تا روز اجل

آنچ خواهد بود بعد بیست سال ** داند اندر حال آن نیکو خصال 3395

حال خود تنها ندید آن متقی ** بلک حال مغربی و مشرقی

نور در چشم و دلش سازد سکن ** بهر چه سازد پی حب الوطن

هم‌چو یوسف کو بدید اول به خواب ** که سجودش کرد ماه و آفتاب

از پس ده سال بلک بیشتر ** آنچ یوسف دید بد بر کرد سر