اهدنا گفتی صراط مستقیم ** دست تو بگرفت و بردت تا نعیم

اهدنا گفتی صراط مستقیم ** دست تو بگرفت و بردت تا نعیم 3420

‘Guide us,’ thou saidst, ‘in the straight path’: He took thy hand and led thee to the abode of bliss.

نار بودی نور گشتی ای عزیز ** غوره بودی گشتی انگور و مویز

Thou wast fire: thou hast become light, O noble one; thou wast an unripe grape: thou hast become a (ripe) grape and raisin.

اختری بودی شدی تو آفتاب ** شاد باشد الله اعلم بالصواب

Thou wast a star: thou hast become the Sun. Rejoice! God best knoweth the right.”

ای ضیاء الحق حسام‌الدین بگیر ** شهد خویش اندر فکن در حوض شیر

O Ziyá’u ’l-Haqq (Radiance of God) Husámu’ddín, take thy honey and cast it into the basin of milk,

تا رهد آن شیر از تغییر طعم ** یابد از بحر مزه تکثیر طعم

To the end that that milk may escape from having its savour corrupted and may gain much increase of savour from the Sea of Deliciousness,

متصل گردد بدان بحر الست ** چونک شد دریا ز هر تغییر رست 3425

(And) may be united with the Sea of Alast: when it becomes the Sea, it is delivered from every corruption;

منفذی یابد در آن بحر عسل ** آفتی را نبود اندر وی عمل

(If) it find a passage into that Sea of honey, no contamination will have an effect upon it.

غره‌ای کن شیروار ای شیر حق ** تا رود آن غره بر هفتم طبق

Roar like a lion, O Lion of God, in order that that roar may mount to the seventh tier (of Heaven)!

چه خبر جان ملول سیر را ** کی شناسد موش غره‌ی شیر را

(But) what knowledge (thereof) hath the weary surfeited soul? How should the mouse know the roar of the lion?

برنویس احولا خود با آب زر ** بهر هر دریادلی نیکوگهر

(Therefore) write thy (spiritual) experiences with gold-water for the sake of every one of goodly substance whose heart is (deep) as the sea.