سجده گه را تر کن از اشک روان ** کای خدا تو وا رهانم زین گمان

آن زمان کت امتحان مطلوب شد ** مسجد دین تو پر خروب شد

قصه‌ی مسجد اقصی و خروب و عزم کردن داود علیه‌السلام پیش از سلیمان علیه‌السلام بر بنای آن مسجد

چون درآمد عزم داودی به تنگ ** که بسازد مسجد اقصی به سنگ

وحی کردش حق که ترک این بخوان ** که ز دستت برنیاید این مکان

نیست در تقدیر ما آنک تو این ** مسجد اقصی بر آری ای گزین 390

گفت جرمم چیست ای دانای راز ** که مرا گویی که مسجد را مساز

گفت بی‌جرمی تو خونها کرده‌ای ** خون مظلومان بگردن برده‌ای

که ز آواز تو خلقی بی‌شمار ** جان بدادند و شدند آن را شکار

خون بسی رفتست بر آواز تو ** بر صدای خوب جان‌پرداز تو

گفت مغلوب تو بودم مست تو ** دست من بر بسته بود از دست تو 395