دم بخور در آب ذکر و صبر کن ** تا رهی از فکر و وسواس کهن

بعد از آن تو طبع آن آب صفا ** خود بگیری جملگی سر تا به پا

آنچنان که از آب آن زنبور شر ** می‌گریزد از تو هم گیرد حذر 440

بعد از آن خواهی تو دور از آب باش ** که بسر هم‌طبع آبی خواجه‌تاش

بس کسانی کز جهان بگذشته‌اند ** لا نیند و در صفات آغشته‌اند

در صفات حق صفات جمله‌شان ** هم‌چو اختر پیش آن خور بی‌نشان

گر ز قرآن نقل خواهی ای حرون ** خوان جمیع هم لدینا محضرون

محضرون معدوم نبود نیک بین ** تا بقای روحها دانی یقین 445

روح محجوب از بقا بس در عذاب ** روح واصل در بقا پاک از حجاب

زین چراغ حس حیوان المراد ** گفتمت هان تا نجویی اتحاد