دل به کعبه می‌رود در هر زمان ** جسم طبع دل بگیرد ز امتنان
The heart (spirit) is faring to the Ka‘ba at every moment, and through (Divine) bounty the body assumes the nature of the heart.
این دراز و کوتهی مر جسم راست ** چه دراز و کوته آنجا که خداست
This longness and shortness appertains to the body: where God is, what is “long” and “short”?
چون خدا مر جسم را تبدیل کرد ** رفتنش بی‌فرسخ و بی‌میل کرد535
When God has transmuted the body, He makes its faring to be without league or mile.
صد امیدست این زمان بردار گام ** عاشقانه ای فتی خل الکلام
There are a hundred hopes at this (present) time. Step (forward), O youth, like a (true) lover and relinquish (idle) disputation.
گرچه پله‌ی چشم بر هم می‌زنی ** در سفینه خفته‌ای ره می‌کنی
Albeit thou art closing thine eyelids, thou art asleep in the ship and voyaging (in safety).
تفسیر این حدیث کی مثل امتی کمثل سفینة نوح من تمسک بها نجا و من تخلف عنها غرق
Exposition of the Hadíth, "The parable of my community is the parable of the Ship (Ark) of Noah: whoso shall cleave to it is saved, and whoso shall hold back from it is drowned."
بهر این فرمود پیغامبر که من ** هم‌چو کشتی‌ام به طوفان زمن
On this account the Prophet said, “I am as the Ship (Ark) in the Flood of Time.
ما و اصحابم چو آن کشتی نوح ** هر که دست اندر زند یابد فتوح
I and my Companions are as the Ship of Noah: whoso clings (to us) will gain (spiritual) graces.”
چونک با شیخی تو دور از زشتیی ** روز و شب سیاری و در کشتیی540
When you are with the Shaykh you are far removed from wickedness: day and night you are a traveller and in a ship.
در پناه جان جان‌بخشی توی ** کشتی اندر خفته‌ای ره می‌روی
You are under the protection of a life-giving spirit: you are asleep in the ship, you are going on the way.
مسکل از پیغامبر ایام خویش ** تکیه کم کن بر فن و بر کام خویش
Do not break with the prophet of your days: do not rely on your own skill and footsteps.