English    Türkçe    فارسی   

4
578-587

  • آفتاب از امر حق طباخ ماست ** ابلهی باشد که گوییم او خداست
  • آفتابت گر بگیرد چون کنی ** آن سیاهی زو تو چون بیرون کنی
  • نه به درگاه خدا آری صداع ** که سیاهی را ببر وا ده شعاع 580
  • گر کشندت نیم‌شب خورشید کو ** تا بنالی یا امان خواهی ازو
  • حادثات اغلب به شب واقع شود ** وان زمان معبود تو غایب بود
  • سوی حق گر راستانه خم شوی ** وا رهی از اختران محرم شوی
  • چون شوی محرم گشایم با تو لب ** تا ببینی آفتابی نیم‌شب
  • جز روان پاک او را شرق نه ** در طلوعش روز و شب را فرق نه 585
  • روز آن باشد که او شارق شود ** شب نماند شب چو او بارق شود
  • چون نماید ذره پیش آفتاب ** هم‌چنانست آفتاب اندر لباب