من سلیمان می‌نخواهم ملکتان ** بلک من برهانم از هر هلکتان
“I, Solomon, do not desire your kingdom; nay, but I will deliver you from every destruction;
کین زمان هستید خود مملوک ملک ** مالک ملک آنک بجهید او ز هلک650
For at this time ye are indeed slaves to the kingdom; the owner of the kingdom is he that escaped from destruction.”
بازگونه ای اسیر این جهان ** نام خود کردی امیر این جهان
Preposterously, O prisoner of this world, thou hast named thyself prince of this world.
ای تو بنده‌ی این جهان محبوس جان ** چند گویی خویش را خواجه‌ی جهان
O thou slave of this world, thou whose spirit is imprisoned, how long wilt thou call thyself lord of the world?
دلداری کردن و نواختن سلیمان علیه‌السلام مر آن رسولان را و دفع وحشت و آزار از دل ایشان و عذر قبول ناکردن هدیه شرح کردن با ایشان
How Solomon, on whom be peace, showed affection and kindness to the envoys and removed (feelings of) resentment and injury from their hearts and explained to them the reason for declining the gift.
ای رسولان می‌فرستمتان رسول ** رد من بهتر شما را از قبول
“O envoys, I will send you as envoys (to Bilqís): my refusal (of the gift) is better for you than acceptance.
پیش بلقیس آنچ دیدیت از عجب ** باز گویید از بیابان ذهب
Relate to Bilqís what marvellous things ye have seen concerning the desert of gold,
تا بداند که به زر طامع نه‌ایم ** ما زر از زرآفرین آورده‌ایم655
That she may know we do not covet gold: we have gotten gold from the gold-Creator,
آنک گر خواهد همه خاک زمین ** سر به سر زر گردد و در ثمین
At whose will the whole earth’s soil from end to end would become gold and precious pearls.”
حق برای آن کند ای زرگزین ** روز محشر این زمین را نقره گین
On that account, O thou who choosest gold, God will make this earth silvern on the Day of Resurrection.
فارغیم از زر که ما بس پر فنیم ** خاکیان را سر به سر زرین کنیم
“We have no need of gold, for we are very skilful: we make earthly beings entirely golden.