پرده‌دار تو درت را بر کند ** جان تو با تو به جان خصمی کند

جمله ذرات زمین و آسمان ** لشکر حق‌اند گاه امتحان

باد را دیدی که با عادان چه کرد ** آب را دیدی که در طوفان چه کرد

آنچ بر فرعون زد آن بحر کین ** وآنچ با قارون نمودست این زمین 785

وآنچ آن بابیل با آن پیل کرد ** وآنچ پشه کله‌ی نمرود خورد

وآنک سنگ انداخت داودی بدست ** گشت شصد پاره و لشکر شکست

سنگ می‌بارید بر اعدای لوط ** تا که در آب سیه خوردند غوط

گر بگویم از جمادات جهان ** عاقلانه یاری پیغامبران

مثنوی چندان شود که چل شتر ** گر کشد عاجز شود از بار پر 790

دست بر کافر گواهی می‌دهد ** لشکر حق می‌شود سر می‌نهد