زینت او از برای دیگران ** باز کرده بیهده چشم و دهان

ای تو در بیگار خود را باخته ** دیگران را تو ز خود نشناخته

تو به هر صورت که آیی بیستی ** که منم این والله آن تو نیستی

یک زمان تنها بمانی تو ز خلق ** در غم و اندیشه مانی تا به حلق 805

این تو کی باشی که تو آن اوحدی ** که خوش و زیبا و سرمست خودی

مرغ خویشی صید خویشی دام خویش ** صدر خویشی فرش خویشی بام خویش

جوهر آن باشد که قایم با خودست ** آن عرض باشد که فرع او شدست

گر تو آدم‌زاده‌ای چون او نشین ** جمله ذریات را در خود ببین

چیست اندر خم که اندر نهر نیست ** چیست اندر خانه که اندر شهر نیست 810

این جهان خمست و دل چون جوی آب ** این جهان حجره‌ست و دل شهر عجاب

پیدا کردن سلیمان علیه‌السلام کی مرا خالصا لامر الله جهدست در ایمان تو یک ذره غرضی نیست مرا نه در نفس تو و حسن تو و نه در ملک تو خود بینی چون چشم جان باز شود به نورالله