-
جسم ما روپوش ما شد در جهان ** ما چو دریا زیر این که در نهان
- Our body is our veil in the world: we are like a sea hidden beneath this straw.
-
شاه دین را منگر ای نادان بطین ** کین نظر کردست ابلیس لعین
- O fool, do not regard the king of the (true) Religion as clay; for the accursed Iblís took this view (of Adam).
-
کی توان اندود این خورشید را ** با کف گل تو بگو آخر مرا 825
- How is it possible to daub this sun with a handful of earth? Pray, tell me (that)!
-
گر بریزی خاک و صد خاکسترش ** بر سر نور او برآید بر سرش
- Though you pour earth and a hundred ashes over its light, it will come up above them.
-
که کی باشد کو بپوشد روی آب ** طین کی باشد کو بپوشد آفتاب
- Who (what) is straw that it should cover the face of the water? Who (what) is clay that it should cover the sun?
-
خیز بلقیسا چو ادهم شاه‌وار ** دود ازین ملک دو سه روزه بر آر
- O Bilqís arise royally, like (Ibráhím son of) Adham: raise the smoke from (consume utterly) this kingdom of two or three days’ duration.
-
باقی قصه‌ی ابراهیم ادهم قدس‌الله سره
- The remainder of the story of Ibráhím son of Adham, may God sanctify his spirit.
-
بر سر تختی شنید آن نیک‌نام ** طقطقی و های و هویی شب ز بام
- (Reclining) on a throne, that man of good name heard at night a noise of tramping and shrill cries from the roof.
-
گامهای تند بر بام سرا ** گفت با خود این چنین زهره کرا 830
- (He heard) loud footsteps on the roof of the palace, and said to himself, “Who dares to do this?”
-
بانگ زد بر روزن قصر او که کیست ** این نباشد آدمی مانا پریست
- He shouted, at the palace-window, “Who is it? This is not a man, belike it is a genie.
-
سر فرو کردند قومی بوالعجب ** ما همی گردیم شب بهر طلب
- A wondrous folk put their heads down (from the roof), (saying), “We are going round by night for the purpose of search.”