از هوا بشنید بانگی کای حطیم ** تافت بر تو آفتابی بس عظیم

From the air she heard a cry—“O Hatím, an exceedingly mighty Sun hath shone upon thee.

ای حطیم امروز آید بر تو زود ** صد هزاران نور از خورشید جود 920

O Hatím, to-day there will suddenly come upon thee a hundred thousand beams from the Sun of munificence.

ای حطیم امروز آرد در تو رخت ** محتشم شاهی که پیک اوست بخت

O Hatím, to-day there will march into thee with pomp a glorious King, whose harbinger is Fortune.

ای حطیم امروز بی‌شک از نوی ** منزل جانهای بالایی شوی

O Hatím, to-day without doubt thou wilt become anew the abode of exalted spirits.

جان پاکان طلب طلب و جوق جوق ** آیدت از هر نواحی مست شوق

The spirits of the holy will come to thee from every quarter in troops and multitudes, drunken with desire.”

گشت حیران آن حلیمه زان صدا ** نه کسی در پیش نه سوی قفا

Halíma was bewildered by that voice: neither in front nor behind was any one (to be seen).

شش جهت خالی ز صورت وین ندا ** شد پیاپی آن ندا را جان فدا 925

(All) the six directions were empty of (any visible) form, and this cry was continuous—may the soul be a ransom for that cry!

مصطفی را بر زمین بنهاد او ** تا کند آن بانگ خوش را جست و جو

She laid Mustafá on the earth, that she might search after the sweet sound.

چشم می‌انداخت آن دم سو به سو ** که کجا است این شه اسرارگو

Then she cast her eye to and fro, saying, “Where is that king that tells of mysteries?

کین چنین بانگ بلند از چپ و راست ** می‌رسد یا رب رساننده کجاست

For such a loud sound is arriving from left and right. O Lord, where is he that causes it to arrive?”