آب باغ این را حلال آن را حرام ** فرق را آخر ببینی والسلام

عدل چه بود آب ده اشجار را ** ظلم چه بود آب دادن خار را

عدل وضع نعمتی در موضعش ** نه بهر بیخی که باشد آبکش 1090

ظلم چه بود وضع در ناموضعی ** که نباشد جز بلا را منبعی

نعمت حق را به جان و عقل ده ** نه به طبع پر زحیر پر گره

بار کن بیگار غم را بر تنت ** بر دل و جان کم نه آن جان کندنت

بر سر عیسی نهاده تنگ بار ** خر سکیزه می‌زند در مرغزار

سرمه را در گوش کردن شرط نیست ** کار دل را جستن از تن شرط نیست 1095

گر دلی رو ناز کن خواری مکش ** ور تنی شکر منوش و زهر چش

زهر تن را نافعست و قند بد ** تن همان بهتر که باشد بی‌مدد