از منازل خفته بگذشتید و مست ** بی‌خبر از راه و از بالا و پست

از منازل خفته بگذشتید و مست ** بی‌خبر از راه و از بالا و پست 1125

ما به بیداری روان گشتیم و خوش ** از ورای پنج و شش تا پنج و شش

دیده منزلها ز اصل و از اساس ** چون قلاووز آن خبیر و ره‌شناس

شاه را گفتند اشکنجه‌ش بکن ** تا نگوید جنس او هیچ این سخن

شاه دیدش بس نزار و بس ضعیف ** که به یک سیلی بمیرد آن نحیف

کی توان او را فشردن یا زدن ** که چو شیشه گشته است او را بدن 1130

لیک با او گویم از راه خوشی ** که چرا داری تو لاف سر کشی

که درشتی ناید اینجا هیچ کار ** هم به نرمی سر کند از غار مار

مردمان را دور کرد از گرد وی ** شه لطیفی بود و نرمی ورد وی

پس نشاندش باز پرسیدش ز جا ** که کجا داری معاش و ملتجی