English    Türkçe    فارسی   

5
1271-1280

  • یک مریدی اندر آمد پیش پیر  ** پیر اندر گریه بود و در نفیر 
  • A disciple came into the presence of the Pír: the Pír was (engaged) in weeping and lamentation.

  • شیخ را چون دید گریان آن مرید  ** گشت گریان آب از چشمش دوید 
  • When the disciple saw the Shaykh weeping, he began to weep: the tears ran from his eyes.

  • گوشور یک‌بار خندد کر دو بار  ** چونک لاغ املی کند یاری بیار 
  • The man possessed of an ear (sense of hearing) laughs once, when a friend repeats a joke to a friend; the deaf man (laughs) twice:

  • بار اول از ره تقلید و سوم  ** که همی‌بیند که می‌خندند قوم 
  • The first time by way of conformity and affectation, because he sees the company laughing.

  • کر بخندد هم‌چو ایشان آن زمان  ** بیخبر از حالت خندندگان  1275
  • The deaf man laughs then like them, without knowing the (inward) state of the laughers.

  • باز وا پرسد که خنده بر چه بود  ** پس دوم کرت بخندد چون شنود 
  • Afterwards he inquires what the laughter was about, and then, having heard, he laughs a second time.

  • پس مقلد نیز مانند کرست  ** اندر آن شادی که او را در سرست 
  • Hence the mere imitator (of a Shaykh), too, resembles the deaf man in respect of the (feeling of) joy that is in his head.

  • پرتو شیخ آمد و منهل ز شیخ  ** فیض شادی نه از مریدان بل ز شیخ 
  • It is the Shaykh's reflexion, and its source is in the Shaykh: the overflow of joy is not (derived) from the disciples; nay, it is from the Shaykh.

  • چون سبد در آب و نوری بر زجاج  ** گر ز خود دانند آن باشد خداج 
  • Like a basket in water or a (ray of) light on glass: if they think it (comes) from themselves, ’tis (owing to) defect (of intelligence).

  • چون جدا گردد ز جو داند عنود  ** که اندرو آن آب خوش از جوی بود  1280
  • When it (the basket) is separated from the river, that perverse one will recognise that the sweet water within it was from the river;