English    Türkçe    فارسی   

5
128-137

  • سجده می‌کرد او کای کل زمین  ** شرمسارست از تو این جزو مهین 
  • تو که کلی خاضع امر ویی  ** من که جزوم ظالم و زشت و غوی 
  • تو که کلی خوار و لرزانی ز حق  ** من که جزوم در خلاف و در سبق  130
  • هر زمان می‌کرد رو بر آسمان  ** که ندارم روی ای قبله‌ی جهان 
  • چون ز حد بیرون بلرزید و طپید  ** مصطفی‌اش در کنار خود کشید 
  • ساکنش کرد و بسی بنواختش  ** دیده‌اش بگشاد و داد اشناختش 
  • تا نگرید ابر کی خندد چمن  ** تا نگرید طفل کی جوشد لبن 
  • طفل یک روزه همی‌داند طریق  ** که بگریم تا رسد دایه‌ی شفیق  135
  • تو نمی‌دانی که دایه‌ی دایگان  ** کم دهد بی‌گریه شیر او رایگان 
  • گفت فلیبکوا کثیرا گوش دار  ** تا بریزد شیر فضل کردگار