مرغ غافل می‌خورد دانه ز دام ** هم‌چو اندر دام دنیا این عوام

باز مرغان خبیر هوشمند ** کرده‌اند از دانه خود را خشک‌بند

که اندرون دام دانه زهرباست ** کور آن مرغی که در فخ دانه خواست

صاحب دام ابلهان را سر برید ** وآن ظریفان را به مجلسها کشید 1415

که از آنها گوشت می‌آید به کار ** وز ظریفان بانگ و ناله‌ی زیر و زار

پس کنیزک آمد از اشکاف در ** دید خاتون را به مرده زیر خر

گفت ای خاتون احمق این چه بود ** گر ترا استاد خود نقشی نمود

ظاهرش دیدی سرش از تو نهان ** اوستا ناگشته بگشادی دکان

کیر دیدی هم‌چو شهد و چون خبیص ** آن کدو را چون ندیدی ای حریص 1420

یا چون مستغرق شدی در عشق خر ** آن کدو پنهان بماندت از نظر