آه از آن روزی که صدق صادقان ** باز خواهد از تو سنگ امتحان

آخر از استاد باقی را بپرس ** یا حریصان جمله کورانند و خرس

جمله جستی باز ماندی از همه ** صید گرگانند این ابله رمه

صورتی بنشینده گشتی ترجمان ** بی‌خبر از گفت خود چون طوطیان

تمثیل تلقین شیخ مریدان را و پیغامبر امت را کی ایشان طاقت تلقین حق ندارند و با حق‌الف ندارند چنانک طوطی با صورت آدمی الف ندارد کی ازو تلقین تواند گرفت حق تعالی شیخ را چون آیینه‌ای پیش مرید هم‌چو طوطی دارد و از پس آینه تلقین می‌کند لا تحرک به لسانک ان هو الا وحی یوحی اینست ابتدای مسله‌ی بی‌منتهی چنانک منقار جنبانیدن طوطی اندرون آینه کی خیالش می‌خوانی بی‌اختیار و تصرف اوست عکس خواندن طوطی برونی کی متعلمست نه عکس آن معلم کی پس آینه است و لیکن خواندن طوطی برونی تصرف آن معلم است پس این مثال آمد نه مثل

طوطیی در آینه می‌بیند او ** عکس خود را پیش او آورده رو 1430

در پس آیینه آن استا نهان ** حرف می‌گوید ادیب خوش‌زبان

طوطیک پنداشته کین گفت پست ** گفتن طوطیست که اندر آینه‌ست

پس ز جنس خویش آموز سخن ** بی‌خبر از مکر آن گرگ کهن

از پس آیینه می‌آموزدش ** ورنه ناموزد جز از جنس خودش

گفت را آموخت زان مرد هنر ** لیک از معنی و سرش بی‌خبر 1435