طوطیک پنداشته کین گفت پست ** گفتن طوطیست که اندر آینه‌ست

پس ز جنس خویش آموز سخن ** بی‌خبر از مکر آن گرگ کهن

از پس آیینه می‌آموزدش ** ورنه ناموزد جز از جنس خودش

گفت را آموخت زان مرد هنر ** لیک از معنی و سرش بی‌خبر 1435

از بشر بگرفت منطق یک به یک ** از بشر جز این چه داند طوطیک

هم‌چنان در آینه‌ی جسم ولی ** خویش را بیند مردی ممتلی

از پس آیینه عقل کل را ** کی ببیند وقت گفت و ماجرا

او گمان دارد که می‌گوید بشر ** وان گر سرست و او زان بی‌خبر

حرف آموزد ولی سر قدیم ** او نداند طوطی است او نی ندیم 1440

هم صفیر مرغ آموزند خلق ** کین سخن کار دهان افتاد و حلق