تو از آن اعراض او افغان مکن ** خویشتن را ابله و نادان مکن

تو از آن اعراض او افغان مکن ** خویشتن را ابله و نادان مکن 1515

بلک شکر حق کن و نان بخش کن ** که نگشتی در جوال او کهن

از جوالش زود بیرون آمدی ** تا بجویی یار صدق سرمدی

نازنین یاری که بعد از مرگ تو ** رشته‌ی یاری او گردد سه تو

آن مگر سلطان بود شاه رفیع ** یا بود مقبول سلطان و شفیع

رستی از قلاب و سالوس و دغل ** غر او دیدی عیان پیش از اجل 1520

این جفای خلق با تو در جهان ** گر بدانی گنج زر آمد نهان

خلق را با تو چنین بدخو کنند ** تا ترا ناچار رو آن سو کنند

این یقین دان که در آخر جمله‌شان ** خصم گردند و عدو و سرکشان

تو بمانی با فغان اندر لحد ** لا تذرنی فرد خواهان از احد