-
در دمی از صور یک بانگ عظیم ** پر شود محشر خلایق از رمیم
- Thou blowest one terrible blast from the trumpet, and the place of Judgement becomes full of people (raised) from rotten bones.
-
در دمی در صور گویی الصلا ** برجهید ای کشتگان کربلا
- Thou blowest on the trumpet and criest, ‘Hark, spring up, O ye slain of Karbalá!
-
ای هلاکت دیدگان از تیغ مرگ ** برزنید از خاک سر چون شاخ و برگ 1625
- O ye who have perished by the sword of Death, put forth your heads from the earth (grave), like bough and leaf!’
-
رحمت تو وآن دم گیرای تو ** پر شود این عالم از احیای تو
- From thy bringing the dead to life this world is filled with thy mercy and with that potent breath of thine.
-
تو فرشته‌ی رحمتی رحمت نما ** حامل عرشی و قبله‌ی دادها
- Thou art the Angel of mercy: show mercy! Thou art the bearer of the Throne and the qibla of (Divine) gifts.”
-
عرش معدن گاه داد و معدلت ** چار جو در زیر او پر مغفرت
- The Throne is the mine (source) of justice and equity: beneath it are four rivers filled with forgiveness:
-
جوی شیر و جوی شهد جاودان ** جوی خمر و دجله‌ی آب روان
- A river of milk and a river of honey everlasting; a river of wine and a river of running water.
-
پس ز عرش اندر بهشتستان رود ** در جهان هم چیزکی ظاهر شود 1630
- Then from the Throne they flow into Paradise; some little thing (offshoot) appears in this world too,
-
گرچه آلوده‌ست اینجا آن چهار ** از چه از زهر فنا و ناگوار
- Although here those four (rivers) are defiled—by what? By the poison of mortality and indigestion.
-
جرعه‌ای بر خاک تیره ریختند ** زان چهار و فتنه‌ای انگیختند
- From (each of) those four (rivers) a draught has been poured on the dark Earth and a temptation has been offered,