-
گر طبانجه می‌زنم من بر یتیم ** ور دهد حلوا به دستش آن حلیم
- If I am slapping an orphan, while a mild-natured person may put halwá (sweetmeat) in his hand,
-
این طبانجه خوشتر از حلوای او ** ور شود غره به حلوا وای او
- Those slaps (of mine) are better (for him) than the other's halwá; and if he be beguiled by the halwá, woe to him!
-
بر نفیر تو جگر می‌سوزدم ** لیک حق لطفی همی‌آموزدم
- My heart is burning at thy lamentable cry, but God is teaching me (to know) a (great) kindness—
-
لطف مخفی در میان قهرها ** در حدث پنهان عقیق بی‌بها 1665
- The kindness concealed amidst cruelties, the priceless cornelian hidden in filth.
-
قهر حق بهتر ز صد حلم منست ** منع کردن جان ز حق جان کندنست
- The cruelty done by God is better than a hundred clemencies of mine: to withhold the soul from God is agony to the soul.
-
بترین قهرش به از حلم دو کون ** نعم رب‌العالمین و نعم عون
- His worst cruelty is better than the clemency of both worlds: how excellent is the Lord of created beings and how excellent (His) help!
-
لطفهای مضمر اندر قهر او ** جان سپردن جان فزاید بهر او
- In His cruelty there are secret kindnesses: to surrender the soul for His sake increases (the life of) the soul.
-
هین رها کن بدگمانی و ضلال ** سر قدم کن چونک فرمودت تعال
- Hark, dismiss suspicion and error: make thy head a foot (to hasten towards Him) since He hath bidden thee come.
-
آن تعال او تعالیها دهد ** مستی و جفت و نهالیها دهد 1670
- His ‘Come’ will give (thee) exaltations; it will give (thee) intoxication and (spiritual) brides and couches.
-
باری آن امر سنی را هیچ هیچ ** من نیارم کرد وهن و پیچ پیچ
- In short, never, never can I weaken (the force of) that sublime command and complicate it (by prevarication).”