این همه بشنید آن خاک نژند ** زان گمان بد بدش در گوش بند

باز از نوعی دگر آن خاک پست ** لابه و سجده همی‌کرد او چو مست

گفت نه برخیز نبود زین زیان ** من سر و جان می‌نهم رهن و ضمان

لابه مندیش و مکن لابه دگر ** جز بدان شاه رحیم دادگر 1675

بنده فرمانم نیارم ترک کرد ** امر او کز بحر انگیزید گرد

جز از آن خلاق گوش و چشم و سر ** نشنوم از جان خود هم خیر و شر

گوش من از گفت غیر او کرست ** او مرا از جان شیرین جان‌ترست

جان ازو آمد نیامد او ز جان ** صدهزاران جان دهم او رایگان

جان کی باشد کش گزینم بر کریم ** کیک چه بود که بسوزم زو گلیم 1680

من ندانم خیر الا خیر او ** صم و بکم و عمی من از غیر او