برد تا حق تربت بی‌رای را ** تا به مکتب آن گریزان پای را

گفت یزدان که به علم روشنم ** که ترا جلاد این خلقان کنم

گفت یا رب دشمنم گیرند خلق ** چون فشارم خلق را در مرگ حلق 1695

تو روا داری خداوند سنی ** که مرا مبغوض و دشمن‌رو کنی

گفت اسبابی پدید آرم عیان ** از تب و قولنج و سرسام و سنان

که بگردانم نظرشان را ز تو ** در مرضها و سببهای سه تو

گفت یا رب بندگان هستند نیز ** که سببها را بدرند ای عزیز

چشمشان باشد گذاره از سبب ** در گذشته از حجب از فضل رب 1700

سرمه‌ی توحید از کحال حال ** یافته رسته ز علت و اعتلال

ننگرند اندر تب و قولنج و سل ** راه ندهند این سببها را به دل