گوید ای یزدان مرا در تن مبر ** تا درین گلشن کنم من کر و فر

And says, “O God, do not bring me (back) to my body, (but let me alone) in order that I may walk as a prince in this garden.”

گویدش یزدان دعا شد مستجاب ** وا مرو والله اعلم بالصواب

God says to him, “Thy prayer is granted: go not back”—and God best knoweth the right course.

این چنین خوابی ببین چون خوش بود ** مرگ نادیده به جنت در رود 1725

Consider how delightful is such a dream! Without having seen death, he (the dreamer) goes into Paradise.

هیچ او حسرت خورد بر انتباه ** بر تن با سلسله در قعر چاه

Does he feel any regret for (his former) wakefulness and for the body (which he has left) in chains at the bottom of the dungeon?

مومنی آخر در آ در صف رزم ** که ترا بر آسمان بودست بزم

(If) thou art a true believer, come now, enter the ranks of battle, for a feast has been (prepared) for thee in Heaven.

بر امید راه بالا کن قیام ** هم‌چو شمعی پیش محراب ای غلام

In the hope of journeying upwards, (arise and) take thy stand before the mihráb, (to pray and weep) like a candle, O youth!

اشک می‌بار و همی‌سوز از طلب ** هم‌چو شمع سر بریده جمله شب

Let thy tears fall like rain, and burn (be ardent) in search (aspiration) all night long, like the candle beheaded (by the flame).

لب فرو بند از طعام و از شراب ** سوی خوان آسمانی کن شتاب 1730

Close thy lips against food and drink: hasten towards the Heavenly table.

دم به دم بر آسمان می‌دار امید ** در هوای آسمان رقصان چو بید

Continually keep thy hope (fixed) on Heaven, dancing (quivering) like the willow in desire for Heaven.

دم به دم از آسمان می‌آیدت ** آب و آتش رزق می‌افزایدت

Continually from Heaven (spiritual) water and fire will be coming to thee and increasing thy provision.