هین بیایید ای پلیدان سوی من ** که گرفت از خوی یزدان خوی من

Hark, come unto me, O ye polluted ones, for my nature hath partaken of the nature of God.

در پذیرم جمله‌ی زشتیت را ** چون ملک پاکی دهم عفریت را 205

I will accept all thy foulness: I will bestow on the demon purity like (that of) the angel.

چون شوم آلوده باز آنجا روم ** سوی اصل اصل پاکیها رو

When I become defiled, I will return thither: I will go to the Source of the source of purities.

دلق چرکین بر کنم آنجا ز سر ** خلعت پاکم دهد بار دگر

There I will pull the filthy cloak off my head: He will give me a clean robe once more.

کار او اینست و کار من همین ** عالم‌آرایست رب العالمین

Such is His work, and my work is the same: the Lord of all created beings is the beautifier of the world.”

گر نبودی این پلیدیهای ما ** کی بدی این بارنامه آب را

Were it not for these impurities of ours, how would the water have this glory?

کیسه‌های زر بدزدید از کسی ** می‌رود هر سو که هین کو مفلسی 210

It stole purses of gold from a certain One: (then) it runs in every direction, crying, “Where is an insolvent?”

یا بریزد بر گیاه رسته‌ای ** یا بشوید روی رو ناشسته‌ای

Either it sheds (the treasure) on a blade of grass that has grown, or it washes the face of one whose face is unwashed,

یا بگیرد بر سر او حمال‌وار ** کشتی بی‌دست و پا را در بحار

Or, porter-like, it takes on its head (surface) the ship that is without hand or foot (helplessly tossing) in the seas.

صد هزاران دارو اندر وی نهان ** زانک هر دارو بروید زو چنان

Hidden in it are myriads of salves, because every salve derives from it its nature and property.