گرچه پنهان بیخ هر بیخ آورست ** برگ سیماهم وجوهم اخضرست

آنچ خورد آن بیخ از زهر و ز قند ** نک منادی می‌کند شاخ بلند

بیخ اگر بی‌برگ و از مایه تهیست ** برگهای سبز اندر شاخ چیست

بر زبان بیخ گل مهری نهد ** شاخ دست و پا گواهی می‌دهد 2085

آن امینان جمله در عذر آمدند ** هم‌چو سایه پیش مه ساجد شدند

عذر آن گرمی و لاف و ما و من ** پیش شه رفتند با تیغ و کفن

از خجالت جمله انگشتان گزان ** هر یکی می‌گفت کای شاه جهان

گر بریزی خون حلالستت حلال ** ور ببخشی هست انعام و نوال

کرده‌ایم آنها که از ما می‌سزید ** تا چه فرمایی تو ای شاه مجید 2090

گر ببخشی جرم ما ای دل‌فروز ** شب شبیها کرده باشد روز روز