English    Türkçe    فارسی   

5
240-249

  • حاجتش ناید به فعل و قول خوب  ** احذروهم هم جواسیس القلوب  240
  • He hath no need of fine acts and words: “beware of them (the spiritual physicians), they are spies on (men's) hearts.”

  • این گواه فعل و قول از وی بجو  ** کو به دریا نیست واصل هم‌چو جو 
  • Demand this testimony of acts and words from him (only) who is not united with the Sea like a river.

  • در بیان آنک نور خود از اندرون شخص منور بی‌آنک فعلی و قولی بیان کند گواهی دهد بر نور وی در بیان آنک آن‌نور خود را از اندرون سر عارف ظاهر کند بر خلقان بی‌فعل عارف و بی‌قول عارف افزون از آنک به قول و فعل او ظاهر شود چنانک آفتاب بلند شود بانگ خروس و اعلام مذن و علامات دیگر حاجت نیاید 
  • Explaining that the light itself from within the illumined person bears witness to his light, without any act or word declaring it.

  • لیک نور سالکی کز حد گذشت  ** نور او پر شد بیابانها و دشت 
  • But the (inner) light of the traveller (mystic) who has passed beyond the pale (of selfhood)—the deserts and plains are filled with his radiance.

  • شاهدی‌اش فارغ آمد از شهود  ** وز تکلفها و جانبازی و جود 
  • (The fact of) his being a witness (to God) is independent of witnesses and works of supererogation and of self-devotion and self-sacrifice.

  • نور آن گوهر چو بیرون تافتست  ** زین تسلسها فراغت یافتست 
  • Since the light of that (spiritual) substance has shone forth, he has gained independence of these hypocrisies.

  • پس مجو از وی گواه فعل و گفت  ** که ازو هر دو جهان چون گل شکفت  245
  • Therefore do not demand of him the testimony of act and speech, for through him both the worlds have blossomed like a rose.

  • این گواهی چیست اظهار نهان  ** خواه قول و خواه فعل و غیر آن 
  • What is this testimony? The making manifest of that which is hidden, whether (by) word or act or something else;

  • که عرض اظهار سر جوهرست  ** وصف باقی وین عرض بر معبرست 
  • For its object is to make manifest the inward nature of the spiritual substance: the attributes (of that substance) are permanent, though these accidents (such as acts and words) are fleeting.

  • این نشان زر نماند بر محک  ** زر بماند نیک نام و بی ز شک 
  • The mark of the gold on the touchstone does not remain, (but) the gold (itself) remains—of good renown and undoubted.

  • این صلات و این جهاد و این صیام  ** هم نماند جان بماند نیک‌نام 
  • Similarly, (all) this ritual prayer and holy war and fasting does not remain, but the spirit remains in good renown (for ever).