گر گواه قول کژ گوید ردست ** ور گواه فعل کژ پوید ردست

قول و فعل بی‌تناقض بایدت ** تا قبول اندر زمان بیش آیدت 255

سعیکم شتی تناقض اندرید ** روز می‌دوزید شب بر می‌درید

پس گواهی با تناقض کی شنود ** یا مگر حلمی کند از لطف خود

فعل و قول اظهار سرست و ضمیر ** هر دو پیدا می‌کند سر ستیر

چون گواهت تزکیه شد شد قبول ** ورنه محبوس است اندر مول مول

تا تو بستیزی ستیزند ای حرون ** فانتظرهم انهم منتظرون 260

عرضه کردن مصطفی علیه‌السلام شهادت را بر مهمان خویش

این سخن پایان ندارد مصطفی ** عرضه کرد ایمان و پذرفت آن فتی

آن شهادت را که فرخ بوده است ** بندهای بسته را بگشوده است

گشت مؤمن گفت او را مصطفی ** که امشبان هم باش تو مهمان ما