دور بود و حمله را دید و گریخت ** ضعف تو ظاهر شد و آب تو ریخت

گفت من پنداشتم بر جاست زور ** تا بدین حد می‌ندانستم فتور

نیز جوع و حاجتم از حد گذشت ** صبر و عقلم از تجوع یاوه گشت

گر توانی بار دیگر از خرد ** باز آوردن مر او را مسترد

منت بسیار دارم از تو من ** جهد کن باشد بیاری‌اش به فن 2575

گفت آری گر خدا یاری دهد ** بر دل او از عمی مهری نهد

پس فراموشش شود هولی که دید ** از خری او نباشد این بعید

لیک چون آرم من او را بر متاز ** تا ببادش ندهی از تعجیل باز

گفت آری تجربه کردم که من ** سخت رنجورم مخلخل گشته تن

تا به نزدیکم نیاید خر تمام ** من نجنبم خفته باشم در قوام 2580