شیر چون وا گشت از چشمه به خور ** جست در خر دل نه دل بد نه جگر

گفت روبه را جگر کو دل چه شد ** که نباشد جانور را زین دو بد

گفت گر بودی ورا دل یا جگر ** کی بدینجا آمدی بار دگر 2875

آن قیامت دیده بود و رستخیز ** وآن ز کوه افتادن و هول و گریز

گر جگر بودی ورا یا دل بدی ** بار دیگر کی بر تو آمدی

چون نباشد نور دل دل نیست آن ** چون نباشد روح جز گل نیست آن

آن زجاجی کو ندارد نور جان ** بول و قاروره‌ست قندیلش مخوان

نور مصباحست داد ذوالجلال ** صنعت خلقست آن شیشه و سفال 2880

لاجرم در ظرف باشد اعتداد ** در لهبها نبود الا اتحاد

نور شش قندیل چون آمیختند ** نیست اندر نورشان اعداد و چند